Zanderij, vlakbij het internationale vliegveld

De laatste week bij huisje Perla gaat al weer in.
Afgelopen weekend in de omgeving van het op een afstand van 50 km gelegen Zanderij geweest. Rondom het vliegveld ervaar je goed waarom het zanderij heet. Het gebied bestaat uit grof wit zand en volgens de boekjes zou het er vogelrijk moeten zijn. Dus na veel wikken en wegen of we met een huurauto, taxi of openbaar vervoer er naar toe zouden gaan, kozen we voor het laatste. De goedkoopste. En bussen vertrekken hier altijd op tijd dwz als hij vol is! Maw vertrektijden bestaan alleen in officiële documentatie. Roelof, de buschauffeur is een Nederlander, samen met zijn vrouw runt hij de bus. Naar slaapgelegenheid vragend in de buurt van Bigi Pan, wordt een blik van kennissen/familie opengetrokken. Wat er bijzonder hoopvol uitzag werd uiteindelijk weer niks. Suriname! Daar stonden we gedropt langs de weer snikhete weg met al je bepakking. Na veel vragen kwamen we na wat kilometers bij een Guesthouse. De grote letters op het dak van de voormalige Bar-dancing waren door de zon geteisterd nauwelijks leesbaar. Het rook er duf. Tineke wilde al weer weg gaan, maar daar kwam de uiterst vriendelijk beheerder. “Kan ik iets voor u doen”! Weer spannend! Maar wat geef je erom als er weer boomkikkers,gekkos, hommels, vogelspinnen, dazen, vleermuizen en libellen in het schemerlicht van de lange gang rondkruipen of vliegen. Daar komen we toch voor! En uiteindelijk viel de slaapgelegenheid toch ook wel weer mee. `s Avonds zitten we op een van de vele balkonnen te genieten van de ondergaande tropische zon. Fantaserend over luipaarden en slangen die rondom het huis sluipen. Alleen bleek naderhand de fantasie werkelijkheid. Een metersdikke slang was twee weken gelegen voor het huis langs gekropen en een jongmens had een honden en kippen stelende luipaard geschoten, waarvoor hij een fikse boete had gekregen. Waarschijnlijk kon die betaald worden uit de vette premie die hij had gekregen van een daar wonen de Chinees. De volgende ochtend, nog donker, alweer op pad. Weer nieuwe vogelsoorten komen er voor de lens . Al met al viel het een beetje tegen. Het landschap was fraai. Tineke en ik hebben alle moeite gedaan om er boven het moeras rondvliegende kolibries te fotograferen dan wel te filmen, hetgeen maar half lukte. `Middags weer terug. Bij het buurtschapje van Zanderij staan langs de stoffige weg een Chinese uitbater, die naast auto-onderdelen en benzine, voedsel verkoopt. Twee supermarkten en een Warung waar een meisje met verveelde gezicht haar etenswaar slijt. Bij de Chinees is het al weer niet veel beter. Dezelfde verveelde gezichten en wij doen moeite om de steevast dronken indianen die er rondhangen van het lijf te houden. Ja, de Staatsbus komt zo!!! Tineke laat zich niet verleiden door taxiaanbiedingen naar een andere plek, waar wel bussen komen. “Allemaal geldklopperij. Er komt een bus. Een gehuurde bus met feestgangers. “ja, je mag wel mee”! “We droppen je wel weer ergens in Paramaribo”. Onder geweld van luidkeels “Afrikaans” gezang zijn we onverwacht weer vroeg bij Perla.

Hier kom ik nog eventjes, Tineke.
De plek waar we gisteren en eergisteren waren, vond ik heel bijzonder, omdat we daar, ter plekke, 2 weken geleden landden. Wat vreemd. Het lijkt wel of we er maanden zijn. We zijn zelfs langs de landings- en startbaan geweest; hebben we wat zitten eten en drinken. Met zekere weemoed zag ik 's nachts vanuit mijn bed, een vliegtuig landen.

Overigens: Ron ligt goed bij de vrouwen hier! Kijk maar eens naar een van de foto's: cassave-meisjes.

Als laatste even snel van vandaag: Ron heeft 5 meervallen gevangen! Gaan we zo meteen lekker bakken. Ik heb er wel foto's van, maar die komen later wel misschien.
Oh ja, over Brownsberg hebben we ook nog nieuws, maar ook dat later.
Liefs voor iedereen!